Homesick

De vader van mijn Host-Family voorspelde dat ik na 2 weken heimwee zou krijgen.
En mensen ik ben nu 2,5 week weg van thuis en ja hoor het is echt begonnen.
Zelf natuurlijk niet verwacht dat het zo erg zou zijn. Ja voor eerste keer echt gehuild over het feit dat ik mijn familie mis en Iantje. Het is moeilijk want op zo'n moment zou je liefste meteen naar huis gaan en iedereen goed knuffelen. Maar het hielp me enorm dat ik er met de vader van mijn Host-Family over kon praten.
Ook heb ik erg veel steun aan een aupair niet ik hier ontmoet heb uit Nederland. Zij woont twee straten verder op (2 minuten lopen). Het is fijn om met iemand erover te hebben die precies weet wat je bedoelt en het zelfde heeft door gemaakt, en misschien zelfs nog steeds door maakt.
Ik voelde me hierna ook al stuk beter, want je gaat realiseren waarom je hier ook al weer voor gekozen hebt. Ik ben nu maar 6 maanden van mijn hele leven in Australie weg van mijn familie, maar ik heb nog zoveel jaren voorme dat achteraf zal zeggen, dat het veel te kort was misschien.

Ook al mis ik iedereen verschrikkelijk, ik heb genoeg mensen ontmoet, waarvan ik weet dat ik daar goede vrienden aan heb, en nog veel leuke tijden me ga beleven, dat helpt me ook enorm.

Vandaag mijn laaste werkdag tijdens hun paas vakantie dus lekker genieten met de boys. We hebben lekker genoten van het mooie weer en vooral lekker gedaan waar hun zin in hadden.

Ik kijk heel erg uit naar komend weekend, en morgen.
Gezellig samen met groep Nederlandse meiden op Kroegentocht, dat wordt super weet ik zeker.

Maar mensen geloof me als ik hier rond loop en van de mooie stad en mooie dingen om me heen geniet komt het wel goed met mijn heimwee.
Tot over 6 maanden allemaal, maar zal jullie zeker op de hoogte houden via de blog.